Dit weekend alweer voor de derde keer deze maand en hoe stoer voel ik mij wel niet als ik twee keer achter elkaar in één poging uit het water omhoog kom. Al hangend achter de boot voel ik mij zeer tevreden met m'n eigen. 'dat doe je toch maar weer mooi, net 33 geworden, drie kinderen op de oever, vierde op komst, en gewoon lekker water skiën, behoorlijk stoer' zeg ik tegen mezelf, en ik houd wel van stoere vrouwen dus dat werkt dubbel in mijn voordeel zeg maar.Het valt voor mijn ego wel te hopen dat Biddy niet op komt dagen, 63 jaar, moeder en oma van x kinderen en kleinkinderen die dan even een demonstratie monoskiën komt geven. OK, het kán stoerder. Oh, daar komt Jolmer, die na evenveel skiën besluit dat ie wel over de hekgolven kan springen, één ski uit kan doen tijdens het rondje, op één been skiën, ach, op een mono ski, waarom ook niet. Goed, stoerder...
Nou moet je echt ophouden, Laura gaat proberen te skiën, de onverschrokkenheid zelve hangt klaar op kinderskies achter de boot, niet haar schuld dat Pete een volwassen dot gas geeft en Laura met hoofd en al door het water sleept, die van de hoeveelheid water in haar neus ineens geneest van het idee te willen skiën, daarmee wel Jack van 6 op een idee brengend, die vervolgens wel even drie keer achter elkaar goed uit het water komt. Het kan natuurlijk niet de bedoeling zijn dat jongetjes van 6 stoerder zijn dan ik. Het zij zo, ik hoop dat Laura nog een keer een poging waagt nu de boot op kindertempo vaart want volgens mij is het niet al te moeilijk op de kinderskies. En dan mag mijn dochter honderd keer stoerder zijn dan ik, want ik mag dat wel, stoere vrouwen.
