Nat gat

Sinds het vorige artikel is zo het nodige gebeurd hier Down Under en het is misschien gek, maar er was wat weinig tijd om steeds een stukje te schrijven, en dus ontbreekt het verhaal over Laura's jaarafsluiting (Zij won een 'library Award' maar niemand kan mij uitleggen wat dat schijnt in te houden en gaf bovendien een hele overtuigende voorstelling weg van een lekker kippenpootje), Pakjes avond op 5 December (Met zelf gemaakte Pietenmutsen, genoeg te snoepen en erg veel mooie pakjes -top!), Kerstmis (nog steeds niet aan gewend hartje zomer) en Oud en Nieuw (Jaap heeft het volgehouden tot middernacht en het was een rustige ietwat saaie maar wel goedbedoelde spelletjes avond met de kids inclusief oliebollen).

Ik moet het even hebben over de regen die vanaf eerste kerstdag tot in het nieuwe jaar dagelijks uit de lucht is komen vallen. Wij hebben namelijk sinds een tijdje 'invested interest' zoals dat hier heet in genoemde regen omdat wij een stukje landbouwgrond hebben kunnen kopen aan de rand van het dorp. Dat was nog een heel spannende aangelegenheid want het land en ander werktuig werd geveild. En aangezien het een warme dag was op het land en de vliegen weer allervriendelijkst om mijn hoofd zoemden was ik nogal benauwd dat ik met het weg wuiven van een vlieg het idee zou wekken dat ik aan het mee bieden was. Voor je het weet ben je onbedoeld in het bezit van een tractor, watertank of een hoop schroot. Zo liep ik dus blazend de vliegen op afstand te houden en voor de informatie: dat werkt toch een stuk minder.

Jolmer was op het moment supreme erg koelbloedig en het land is nu van ons. De kikkererwten die erop stonden zijn reeds geoogst en het graan gaat in mei-juni gezaaid worden en dus is de gevallen regen het beste wat er had kunnen gebeuren.

Nu hebben we naast een oude varkensstal, een joekel van een schuur, een vervallen vleeshuisje en wat graan siloos niet alleen een droog gevallen dor watergat maar een prachtig volgestroomd groen en sappig gat. Geweldig. Zodra het erop leek dat het was gestopt met regenen moest er natuurlijk een expeditie komen, maar de grond was zo blubberig dat we er niet konden komen. Pas na een dag of vier droog weer heeft Jolmer wat mooie plaatjes kunnen schieten.

Overbodig om te zeggen dat hij alvast wat kweekplannen in de stijgers heeft gezet voor yabbies en yellowbellies.

Gisteravond aan de keukentafel ontvingen wij een tutorial van een aardige geslaagde boer -onze nieuwe mentor. En de weg naar een goede oogst lijkt te leiden langs: spuiten (het onkruid brult de grond uit op dit moment), nog eens spuiten, een 'Kelly-ketting' over het land slepen, nog eens spuiten, zaaien, misschien nog eens wat spuiten en dan oogsten. Mocht het allemaal lukken houden we mooi wat Baxtergraan voor onszelf, kunnen we brood bakken van ons eigen bloem.

Nou ja, wij hebben dus een nat gat, en wie er maar zin in heeft kan lekker bij ons op de quadbike over het land crossen en een kreeftje vangen.

Je kunt de foto's vergroten door erop te dubbel-klikken