Verjaardags kadootje

Dus ik vraag aan Jolmer: 'Wat zullen voor iets leuks laten bezorgen in Den Helder voor je vaders verjaardag, chocolaatjes?' (Hadden we al eens een keer gedaan, herinner ik me later) Zegt ie: 'Schrijf maar een update op je blog, dat vindt hij het mooiste kado dat er is'.
Tja, veel virtueler dan dat wordt het niet geloof ik, maar is nog niet eens zo makkelijk gezegd dan gedaan. Niet dat ik geen stof heb om over te schrijven, maar de plaatjes vormen een probleem. Het zijn er teveel.
In April waren we met de hele familie Smit compleet en op reis. Pieter en Els zijn 40 jaar getrouwd en dat zullen we vieren. Eerst naar het Red Centre, en daarna naar het Great Barrier Reef. Het wordt een heerlijke tijd. Kamperen met 3 4WD's met tenten, koelkastjes met koude cola light, en lekker koken op BBQ's en kampvuurtjes. Pieter -en daar is het vandaag om te doen natuurlijk- heeft wederom grote prestaties neergezet, zoals de base walk rondom Uluru en de rim walk van de Kings Canyon. Is verder alleen interessant voor de mensen die hier wel eens geweest zijn. Hij laat zich bovendien overweldigen door geologisch interessante landschappen -wij allemaal overigens- en daarna spoelen we ons af in de heerlijk blauwe wateren van Heron Island. En hoe leuk is het dat we Pieter en Els in een helicopter hebben kunnen lokken naar het eiland bij wijze van verrassing.
Wat een fantastische tijd. Pieter, gefeliciteerd!

Hip of niet

Bij terugkomst in Australie maken we ons klaar voor kerst, de kunstboom gaat weer uit de doos, op school wordt het schooljaar afgesloten. Peter gaat na de vakantie ook naar 'the big school' en Tim mag vanaf nu twee ochtenden per week naar Preschool.
Nu de kinderen vrij zijn heeft Laura een exclusief uurtje met mij aangevraagd, zodat we poppenkleertjes kunnen maken. Zij heeft van Sinterklaas een setje gekregen van de Hema met stofjes en patroontjes, en dat is lastig naaien als er vier jongens door het huis lopen. Jolmer neemt ze mee rivierkreeftjes vangen en wij hebben het rijk alleen. Op de computer zetten we een muziekje op van One Direction want zo hip ben ik wel. (Ik heb ooit eens de grootste hits van Westlife gekocht toen die nog jong waren en die liedjes zing ik ook graag uit volle borst mee tijdens het stofzuigen ofzo, dus waarom niet?) Die Barbie pop, die ze met kerst heeft gekregen blijkt wel een raar model te hebben, niets past. We maken de kleren om het lijfje van de pop, dat is het handigst. In mijn overtuiging dat ook ik een danspasje kan waag ik op de beat van One Direction een shuffle, maar kijk op en zie een meewarig schuddend hoofd van Laura... net niet.

Nog meer sneeuw

Maar daarmee is de sneeuwpret nog niet voorbij, want Christel moest ook zonodig naar Stockholm om St.Lucia te vieren. Vier dagen lang worden we getrakteerd op nog meer sneeuw, Zweedse tradities, en een heleboel gezelligheid. Het vakantiehuis is mooi, hertjes lopen door de tuin, Jaap 'plukt' een ijspegel en we gaan schaatsen op een ijsbaantje midden in de stad. Stockholm ademt een en al sfeer uit zo in de winter.

Te mooi

Recenter waren wij in de serie Christel-moest-zonodig in Nederland om Sinterklaas te vieren. Ver van te voren beginnen alle plannen, natuurlijk met tickets, lootjes trekken (juni) en accomodatie regelen. Na een paar avondjes surfen stuit ik op deze molen, die is nog beschikbaar. Hoe Nederlands wil je het hebben. Maar wat niemand ooit kon vermoeden was dat het, zoals iedereen wel heeft gemerkt, het ook nog begint te sneeuwen op 6 december. We genieten alle dagen, pakjesavonden, familie, vrienden, ons nieuwe neefje Kick en ik maak wel meer dan duizend foto's van deze molen in Bergharen, wat een plaatje.

Hoezo naamdag?

In november doen we alsof Hugo jarig is. We vieren op 17 november zijn naamdag. Dat heb ik een keer gegoogled en dat blijkt te kunnen. Dan is het namelijk St.Hugo's naamdag in Letland geloof ik, maar kan ook Litouwen zijn, pin me d'r niet op vast.
Het idee is dat hij dan niet later last heeft van het feit dat hij eigenlijk op 24 december jarig is. Dus taart, hoed, slingers, kaarsjes en kadootjes.
Wel voorzichtig bij Jaap en Laura gepolst op hun verjaardagen 'Laura, als je nou acht jaar wordt, ben je dan te oud voor een verjaardagshoed?' Nee dus. Ik probeer het volgend jaar nog eens.

Ik ben gewoon geboren om te dansen

Dat is Laura's quote. Ze kan het gewoon niet helpen. Dit jaar vraagt ze aan de juf of ze ook een solo mag dansen, en zodoende komt ze terecht in een regionale danswedstrijd in Swan Hill. Ze wordt eerste. Ze is ook de enige in haar categorie, maar dan nog. De grote dansuitvoering van de dansschool is ook een succes en ze krijgt van de juf een 'Excellence in Dance Award', en dat is een hele eer. Ze is er gewoon voor geboren.

Vakantie foto's

Kleine weergave van een van onze vakanties. Heerlijk weer terug te zijn in Port Douglas, het Daintree rainforest, Cape Tribulation, snorkelen, vissen en zandkastelen.

Onafscheidelijk

Ik probeer na een alweer veel te lange pauze een gat van 8 maanden op te vullen, en daar heb ik een paar collages voor gemaakt. Op die manier hoef ik maar een foto per keer te uploaden. Deze foto's zeggen verder zonder verhaal ook genoeg. Waar Hugo gaat, daar is Dikkie Dik ook, en vice versa. Het is knap wat Hugo allemaal kan met 1 hand, want de andere arm is hoe dan ook gereserveerd voor het vastklemmen tegen de borst van 'Dik'. Want meer woorden moet je er niet aan vuil maken als je Hugo heet.