Het is nog steeds onwerkelijk om echt in Australië te zijn. Onze aankomst op de luchthaven ging prima. Bij het aanvliegen een fantastische blik op het centrum van Sydney; geen problemen met de baggage en douane; Ross onze baas stond klaar om ons af te halen in onze eigen bijna nieuwe Ford Falcon Sedan. Zo'n mooie auto reden we nog nooit!
Na de eerste kennismaking met Ross eerst besloten nog een hapje te eten en daarna naar bed. De kinderen sliepen heerlijk en we voelden ons gisteren onoverwinnelijk.
Voor de afhandeling van het nodige papierwerk
moesten we langs een aantal bureaucratische
instellingen waar het bijna allemaal vlekkenloos verliep. Met name de registratie bij de Medical Board was zo klaar. De stempels in onze paspoorten laten nog even op zich wachten (onhandig toch wanneer je Kröner heet... ik ben volgens het systeem heel het land nog niet binnen), en daarna opnieuw heerlijk een hapje gegeten op het mondainste strand van Sydney, Bondi (zeg "bondai") Beach.
Helaas hadden we vanacht de klassieke jetlag nacht waar we eerder al voor vreesden. Laura om 1 uur klaarwakker, gevolgd door Jaap. Dan maar een boterhammetje met kaas, glaasje melk (allemaal voor ons ingekocht door Ross bij aankomst) en even in bad. Jaap wilde daarna wel verder slapen maar Laura vond het veel te gezellig, tot een uurtje of vijf met als gevolg dat we ons vandaag wat minder heldhaftig voelen dan gisteren.
Verder voor wie het graag wil weten: Laura heeft besloten dat ze niet meer op haar knieën of achterstevoren hoeft trap te lopen, niet cool. Ze wil nu als volwassene rechtop naar boven en beneden. Ze kan ook al een aardig woordje engels namelijk: Bye bye!! En krijgt hier ook enthousiaste reacties op en dat is erg leuk om te zien.
Jaap heeft gisteren voor het eerst een lekker koekje gegeten/laten oplossen in zijn mond en zat helemaal onder, mooi man, alleen niet zo handig als je net bezig bent een medische registratie te verwerven.
Jolmer heeft vanmiddag een wandelingetje door de stad gemaakt om een visdraad te kopen voor de hengel die hij bij aankomst van Ross heeft gekregen en kreeg en passant wat visinstructies van de verkoper. Hij is er nu van overtuigd dat het Barwon visrecord spoedig in zijn handen zal zijn.
En ik (Christel) heb geprobeerd vanmiddag een lekker tukje te doen en heb ontdekt dat mijn vlieglessen, zo ik die zou willen, aftrekbaar zijn van de belasting mocht ik vliegend wat clinics willen doen. Kijk, dat is nog eens goed nieuws!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten