"De haan gaat eraan..."

Kippen zijn geweldige dieren. Je gooit je groentefruitentuinafval in het hok, en kippen recycelen dat dan voor je in economisch verpakte proteine bommetjes. Met deze pakketjes, ook wel eieren genoemd, kun je de meest verbazingwekkende creaties maken, zoals verse pasta (hmm), taartjes, schuimpjes, je kunt ze ook gewoon bakken met of zonder spek bijvoorbeeld voor een lekkere zondagochtend brunch.
Hanen daarentegen dragen naar mijn bescheiden mening weinig bij. Die van ons (waarvan wij bij de veiling in mei in aanvang dachten dat het een kip zou zijn) heeft na zijn puberteit slechts twee dingen gedaan: de dames opjagen en kraaien -de hele nacht. Dat hanen dat alleen bij het ochtend gloren doen is echt een fabeltje hoor, maar goed. Door al dat achterna gejaag raakten prompt twee kippen broeds, die hebben dus meteen drie weken niet bijgedragen aan de productie, waardoor we nu negen kuikentjes rijker zijn. Jolmer is in de wolken. Hij vindt dat een haan er nou eenmaal bij hoort. Da's mooi, vindt hij.
Nu merk ik bij mezelf dat ik nu ik de laatste maand van mijn zwangerschap in duik behoorlijk slechter slaap dan normaal. Welke verstoring dan ook frustreert mij mateloos, en het was dan ook bijzonder onverstandig van onze testosteron gestuurde haan om van drie uur 's nachts tot zeven uur 's ochtends te gaan zitten kraaien.
Deel Jolmer bij het ontwaken op duidelijke wijze mee -zeker geen ruimte voor discussie over latend- dat de haan ook nodig mag bijdragen aan de proteine inname van deze familie. Hij -de haan- is in de hanensoep beland.
Reeds drie nachten slaap ik weer ongestoord en ben weer helemaal te genieten.
Jolmer moet zich maar troosten met de aanname dat van de negen kuikens statistisch gezien er vast wel een nieuwe haan tussen moet zitten.
De dames worden eindelijk weer met rust gelaten en hebben de productie weer hervat.
Ze hebben een nieuwe ren gekregen, waar ik helaas geen foto van kan maken want ons nieuwe fototoestel doet het niet meer. Sorry.