Zo dan

Zie ik tot mijn schrik dat ik in heel 2010 maarliesft 1 blog heb geschreven... zelfs mijn Au Pairs zijn betere schrijvers dan ik.
En dus is het zaak om 2010 in een notendop samen te vatten en de draad weer op te pakken.
Januari: een blok grond gekocht, piece of dirt, zoals dat heet, met een quad bike. Dat vond met name de lokale boeren gemeenschap geweldig, en de dorpelingen vonden het met name raar, geloof ik.
Wij aan de slag ermee met sprayen, sprayen en nog meer sprayen.
Daarna was het wachten op de juiste hoeveelheid regen op het juiste moment, en dat was nog geen sinecure. Uiteindelijk duurde het nog even voor de grond nat genoeg was, zodat er zowel een diepe laag vocht was als genoeg vocht aan de oppervlakte. Ons graan ging daardoor in plaats van mei pas begin juli de grond in, met wat extra urea voor de bemesting, en brulde daarna veelbelovend de grond uit. Wat een mooi gezicht om het graan eerst te zien opkomen, groen worden, daarna goud, en toen werd het tijd om te oogsten en ging het weer regenen. Weken achtereen. En zo stonden alle headers -combines- uit de omgeving stil, en besloten de meeste contract werknemers om door te rijden naar het zuiden waar het droger was.
Ons graan en dat van vele boeren in de omgeving ging daardoor over de topkwaliteit heen dat het had en ging langzaamaan weer achteruit. Maar uiteindelijk kwam dan toch een droge periode van 4-5 dagen eind december en kon men met ons landje aan de slag om er toch nog 205 ton graan vanaf te halen, geen ultieme kwaliteit, wel nog net geschikt voor menselijk gebruik, anders had het naar de koeien en varkens gekund, maar goed. Nu komt het echte werk: wij houden de graanprijzen dagelijks in de gaten en verkopen het zaakje binnenkort op het juiste moment voor de juiste prijs en maken ons dan klaar voor het nieuwe jaar.