donderdag, februari 09, 2012

Australia Day op z'n Barham's

De dag na het incident met het gevalletje in Tims neus was het Australia Day, altijd fijn om een dag niet te hoeven werken. In Barham wordt 's ochtends een Lilo race gehouden. Dit heeft niets met de actrice Lindsy Lohan te maken overigens, het is een race op de rivier. De Lilo is in dit geval iets opblaasbaars, maakt niet uit eigenlijk wat, als het maar blijft drijven. Stroom opwaarts aan de Victoriaanse kant erin, en dan een kilometertje verder stroomafwaarts in New South Wales er weer uit.
Laura en Jolmer zijn een team, spot de roze slipper. Suzette op het oranje luchtbed en Marike in de blauwe band en de rest schouwt toe. En terwijl dus in Nederland het ijs in aanwas is en het bijna tot een Elfsteden tocht kwam, wordt hier Down Under op zijn Australisch -dus niet al te serieus- geraced, met iets opblaasbaars.











Ja eigenlijk niet

Tim begint echt al heel goed te praten. Hij kan ook goed papegaaien. Dat gaat ongeveer zo: 'Tim, heb je het een beetje koud?' 'Ja, beetje koud'. 'Is het lekker?' 'Ja, lekker.' 'Kom je mee tanden poetsen?' 'Ja tanden poetsen.' Hij breidt het ook weleens uit: 'Kom je mee naar bed?' 'Nee, ik ga niet naar bed'. Voor een jongen van twee een mooie zin.
Hij wil ook best goed luisteren en meewerken, wat dat betreft een goede twee-jarige, het is heus niet altijd 'nee'.
Laatst kwam ik thuis uit mijn werk en kreeg de mededeling dat Tim een hard plastic stickertje in zijn rechter neusgat geduwd had. Ze had nog gezegd 'doe dat nou maar eventjes niet,' maar helaas was het al te laat.
Ik deed wat neus spray in zijn neus en ben met hem naar de dokter gegaan, dat wil zeggen, dat was ik zelf in dit geval, maar ik gaf mezelf een betere kans in mijn praktijk. Tim vond het wel gezellig geloof ik. Helaas kreeg ik het fel roze stickertje niet goed in de greep en moesten we even wachten op Jolmer. Ik gebruikte de tijd om Tims neus een beetje te verdoven, waarom ook niet.
Met een paar extra handen, een loupe bril met lamp, en op mamma's schoot was het prachtig hartvormige hard-plastic stickertje zo verwijderd. Kleinigheidje. Met Tim op de arm weer buiten probeer ik er nog een opvoedkundige draai aan te geven. 'Dat hoort toch eigenlijk niet in je neus, zo'n stickertje?'
'Ja, eigenlijk niet.'