Piraten

Heerlijk, een weekje studeren in Coonamble. 's Ochtends met Andrew meegekeken en 's middags in mijn motelkamer gestudeerd, 's avonds nog wat puntjes op de i en dan de volgende dag weer verder.
Jolmer heeft ondertussen een leuke week gehad, met twee zieke kinderen. Ik zeg het je, al die andere kids met snottebellen en hoestbuien doen de gezondheid van onze koters weinig goed, maar daar staat weer een hoop lol tegenover. Bovendien waren ze ondanks de koorts nou ook weer niet zo erg uit het veld geslagen dat wat paracetamol het niet kon fixen. Zo te zien hebben ze zich uitstekend vermaakt met z'n allen. Kijk hoe onze piraten de keuken bestormen... Zo te zien doet Jaap een aangepaste Klein Duipje en laat voor de zekerheid een spoor achter om de weg naar de eethoek weer terug te vinden denk ik.
Nog een weekje en dan heb ik mijn interview achter de rug en zitten we in het vliegtuig naar Nederland. Ook gezellig.

Zaterdag: soep met broodjes

Het is weer gezellig weekend. Ik was na Laura's verjaardag een paar dagen in Coonamble bij Andrew ter voorbereiding op mijn interview met de Medical Board. Ondertussen in Collarenebri kwam Jolmer erachter wat meisjes van twee nog meer kunnen, behalve fietsen en kaarsjes uitblazen, namelijk de deur van de slaapkamer aan de binnenkant op slot doen. Nogal lastig als je geen sleutel hebt... en van het slot doen hoort duidelijk nog niet bij twee jarigen, dus kwamen de onderhoudsman en de ambulance broeder het slot forceren, waarbij de ambulance man met zijn knie perongeluk door de deur ging... deur naar de kloten, dan nog maar een gat erin om de deur van de binnenkant weer van het slot te doen. Overbodig te vermelden: we krijgen binnenkort een nieuwe deur met een normale klink.
Zaterdag -gisteren dus- zelf broodjes gebakken. Makkelijk zo'n broodbak machine: ik haal het perfecte deeg eruit, maak broodjes, doe er sesamzaadjes en maanzaadjes op en haal twintig minuutjes later perfecte verse broodjes uit de oven. De foto zegt een beetje weinig zonder de geur van pas gebakken brood erbij, maar toch.
Verder heb ik bij gebrek aan bloempotten gisteren weer een rondje over de stort gereden, en een emaille pot gevonden. Het wordt een zonderlinge verzameling alles bij elkaar, en aangezien al mijn bougainvilles kaal zijn geworden lijkt het een beetje troosteloos, maar we hopen op een mooie kleurige bloemenzee, waarvan dan later weer mooie foto's.

Ultieme verjaardag

Je wordt maar 1x in je leven twee. Wat kan je zoal als je twee bent. Bijvoorbeeld zelf je broek aantrekken, liedjes zingen, cadeautjes uitpakken, fietsen, gewoon heel veel.
Gisteren was ik in Moree bij de rechter voor het ondertekenen van wat officiële documenten. Daarna heb ik de rest van de middag gebruikt om eens ernstig te winkelen. Heerlijk, allemaal mooie dingen gekocht voor Laura, zoals een fiets, zilveren armbandje met eerste bedeltje -een koalaatje-, een toren waar je aan de bovenkant een knikker in kan gooien, haarknipjes, kortom: alles wat ik leuk vond heb ik meteen maar even ingeslagen.
Toen Laura eenmaal naar bed was gingen de voorbereidingen vol van start inclusief een cake in de oven, knippen en plakken van slingers, een hoedje van papier, balonnen aan de stoel.
Misschien is zo'n verjaardag nog wel het leukst voor de ouders zelf, want wat ís het leuk dat je dochter van plezier zit te glunderen op haar nieuwe fiets. Fantastisch.
Ook de taart was een succes, vooral de bloemetjes van glazuur, en voor twee kaarsjes draait Laura haar hand niet om.
Toen 's avonds een hapje pannenkoek, in bad en naar bed. Van de weromstuit kon ze de slaap niet vatten, ondanks de enorme hond die Eithna vandaag voor haar had meegenomen -toch nog een puppy van de boerderij-, die alle andere knuffels in het bed met zijn omvang doet verbleken.
Iedereen in Europa bedankt voor de verjaardagsaandacht.
Tot de volgende keer.

Weekendje op de boederij

Wat is het fijn om even weg te zijn, vooral voor Jolmer, en (een deel van) het weekend op een boerderij rond te hangen. We waren te gast bij Eithna (Ierse naam, niet uit te spreken -zeker niet voor Laura- zeg "Ethna"), de verpleegkundige uit het ziekenhuis van die puppies die niet doorgingen.

Omdat het nogal had geregend moest onze auto wat terreinwerk verrichten.

Vanwege het herfstweer lekker bij de openhaard gezeten. Uitstekend weekend al met al.

Plezier artikelen

Het is maandag. Ik zit in het ziekenhuis te studeren voor mijn interview met de Medical Board van New South Wales (eerste week van augustus). Een van de secretaresses komt binnen met een rood hoofd. Wat is er gaande? Ze nodigt met uit voor een Tupperware Party zonder Tupperware. Het is een party voor, hoe zal ik het eufemistisch zeggen, plezier artikelen voor hem en haar -maar women only. Ik neem de uitnodiging aan -hoe attent dat ze aan me denkt, niet waar- ook met een nu enigszins rood hoofd. "Moet ik dan iets meenemen?" Goede vraag. Alleen wat ik wil drinken. Heel Australisch: eigen drankjes mee. Dus sta ik dinsavond rond half zes (wat een belabberde tijd, Jolmer eigenlijk nog niet klaar met zijn werk, niet gekookt, niet gegeten) met wat blikjes Cola-light bij haar op de stoep. Alle artikelen liggen al uitgestald op tafel en ik ben heel koelbloedig nergens van onder de indruk, want ik ben Hollands, dat zegt alles. Dan begint het nog druk te worden ook, allerlei bekenden uit het ziekenhuis komen allemaal opdagen en de rest van de avond is het giechelen geblazen. Nou ja, giechelen... gegild wordt er. Men vindt het een "eye-opener". Ik denk dat ik meer had gehad aan een echte Tupperware Party, maar dat terzijde. Geen foto's van deze gelegenheid voor op het weblog, maar daar missen jullie ook niet zoveel aan. "Wat ga jij bestellen, Christel?" "Ach, ik geloof dat mijn verzameling aardig compleet is als ik het zo bekijk". Diplomatiek he?
Daarna op woensdag een min of meer officieel etentje met de (huis) artsen van alle dorpjes uit de omgeving, gehouden in Moree, waar Jolmer zijn patiënten naar toe verwijst. Een heel ander kaliber avond, echt gezellig. Ik zit aan tafel bij twee mannen die de 55 reeds gepasserd zijn, de een chirurg, de ander huisarts, beiden in gelukkig bezit van een pilot license. Kijk, dat levert tenminste een geannimeerd gesprek en een hoop adviezen op. Eerst de Medical Board, dan een paar weken Nederland, en dan... vliegen. Goed plan.

Tuinieren en koekjes bakken

Wisten jullie dat er 130 gram zelfrijzend bakmeel in 1 cup gaat? Het kostte even wat moeite om dit feit voor jullie te achterhalen, een belletje met Spanje op een onchristelijk tijdstip in de vroege ochtend, maar voilá, dan heb je ook wat. Suiker: 147 gram (basterd) of 214 gram (kristal). Toch handig om te weten als je koekjes wilt bakken zonder weegschaal. Laura en ik lekker met onze handen in het deeg, vormpjes maken, glazuurtje erover, hartstikke leuk.
Verder het weekend wat geklust in de tuin, gewoon voor de lol.

Hier alles verder rustig en prima, z'n gangetje.
"Jaap-kruipt-dat-het-een-lieve-lust-is" (zie vorige update) is niet mijn beste schrijfstijl tot nu toe. Niet echt trots op. Het zal niet meer gebeuren.

Lipstick Angie

Lipstick Angie is op bezoek, ze komt evalueren hoe het allemaal gaat na een maandje ploeteren. Het feit dat de secreataresse meer tijd besteedt aan het voeden van haar baby, die de hele dag bij haar in het kantoortje staat, dan feitelijk haar werk doet, heeft de afgelopen weken wat frustratie opgeleverd bij Jolmer die nu, behalve voor zijn eigen werk, zich ook moet bekommeren om haar functioneren. Angie is er voor de management kant van onze praktijk en is meteen in een vliegtuig gestapt toen ze hoorde dat het even niet zo lekker liep. Staat vanmiddag met een zak boodschappen op de stoep: "Ik ga vanavond koken". Verwennerij dus. Speciaal voor Laura lippenstift meegenomen (alle kleren onder; moet twee keer in de was anders komt het er niet uit).
Jaap heeft sinds maandag zijn eerste tand en kruipt dat het een lieve lust is. Verder heeft Laura haar draai gevonden in haar nieuwe bed... alles gaat goed.

Allerlei

Nadat Jolmer donderdagavond een patiënt met een steekwond had uitgevlogen en diens partner met een klaplong met de ambulance had weggestuurd kon vrijdag het weekend beginnen. 's Middags was er speciaal voor de vrouw van de dokter een middagje georganiseerd met de jonge moeders van het dorp. Laura en Jaap keken wat onwennig om zich heen, net als ik overigens, maar natuurlijk was het leuk wat andere jonge moeders te leren kennen. Ik had er trouwens al een paar van gezien tijdens het netballen.
Daarna reden we naar Coonamble voor Jolmers supervisie. Andrew is een ontzettend aardige huisarts uit New Zealand, met vrouw July en drie kinderen. Veel minder onwennig deden Laura en Jaap deze keer mee aan het gezinsleven-foto's van Laura in bad met Lily (4) en Thomas (3) staan helaas nog bij July op het toestel.
Zaterdag zijn we toen doorgereden naar Dubbo om wat inkopen te doen voor ons huis, en wat nieuwe kleren voor de kids.
Het peuterbed voor Laura kregen we net mee in onze auto, die gelijk even tijdens de 30.000 km-beurt van een trekhaak is voorzien.
Zondag, vandaag dus, terug naar huis. Nieuwe bed opgezet, bezig met wat dingetjes, verder niets bijzonders behalve dan de verjaardag van Jolmers vader. We moeten maar even op afstand een virtueel verjaardagstaartje eten. Pieter, gefeliciteerd en een gezellige avond!