Ultieme verjaardag

Je wordt maar 1x in je leven twee. Wat kan je zoal als je twee bent. Bijvoorbeeld zelf je broek aantrekken, liedjes zingen, cadeautjes uitpakken, fietsen, gewoon heel veel.
Gisteren was ik in Moree bij de rechter voor het ondertekenen van wat officiële documenten. Daarna heb ik de rest van de middag gebruikt om eens ernstig te winkelen. Heerlijk, allemaal mooie dingen gekocht voor Laura, zoals een fiets, zilveren armbandje met eerste bedeltje -een koalaatje-, een toren waar je aan de bovenkant een knikker in kan gooien, haarknipjes, kortom: alles wat ik leuk vond heb ik meteen maar even ingeslagen.
Toen Laura eenmaal naar bed was gingen de voorbereidingen vol van start inclusief een cake in de oven, knippen en plakken van slingers, een hoedje van papier, balonnen aan de stoel.
Misschien is zo'n verjaardag nog wel het leukst voor de ouders zelf, want wat ís het leuk dat je dochter van plezier zit te glunderen op haar nieuwe fiets. Fantastisch.
Ook de taart was een succes, vooral de bloemetjes van glazuur, en voor twee kaarsjes draait Laura haar hand niet om.
Toen 's avonds een hapje pannenkoek, in bad en naar bed. Van de weromstuit kon ze de slaap niet vatten, ondanks de enorme hond die Eithna vandaag voor haar had meegenomen -toch nog een puppy van de boerderij-, die alle andere knuffels in het bed met zijn omvang doet verbleken.
Iedereen in Europa bedankt voor de verjaardagsaandacht.
Tot de volgende keer.