Glazuureters

Stel je voor dat je een verjaardagstaart hebt gemaakt en je vindt het glazuur lekkerder dan de taart? Dan mag je volgens mijn zus het glazuur van de taart snoepen en de rest laten zitten.
Zou je eigenlijk de wereld op mogen delen in glazuureters en taarteters? In dat geval namelijk zijn wij het afgelopen paasweekend als glazuureters door het leven gegaan.
Goede vrijdag 's avonds heerlijk op de oever van de rivier staan BBQ-en, zoals eerder plechtig verklaard: er gaat niets boven een vuurtje van eucalyptushout onder de Australische heldere sterrenhemel, en zowaar voor het eerst de beroemde cod gezien (Collarenebri, home of the cod). Zaterdag een heerlijk dagje in Lightening Ridge door gebracht alwaar geitenraces gehouden werden. Wilde geiten werden voor een karretje gespannen met kinderen erop en hupsakee, rennen door de hoofdstraat. Uiteraard kwam hier de hele omgeving op af wat voor betreffende geiten een nogal stressvolle ervaring moet zijn. Geen wonder dat die bij de eerste de beste gelegenheid de stoep op rennen het publiek in, opzoek naar een ontsnappingsroute. Het klinkt zielig maar het ziet er echt heel erg grappig uit kan ik melden. De juf van de peuterspeelzaal van Colli woont daar en na een hapje lunch mochten we bij haar thuis hun opaalmijn bekijken en met een pik en houweel ons geluk beproeven.
Zondag een feestdag; één van Jolmers eerste patiënten werd 50 en had iedereen uitgenodig die hij kende en iedereen kwam ook, dus tenten op, springkussen, band erbij. Leuk.
Vandaag vooral lekker rustig aan gedaan, genoten van het door mijzelf gebakken paasbrood met spijs en verjaardagstaart. Lekker met glazuur.

Natuurlijk zou ik nog kunnen vertellen over de kinderkermis in Lightening Ridge, het vuur achter ons huis (mooi trouwens, de vrijwillige brandweer kwam met een enorme bulldozer een eeuwenoude vlammende boom de rivier in duwen), Jaap zijn kiezen (raar gezicht als de tanden nog niet compleet zijn, ik vraag me af waar die blijven), de yabbies die we vandaag gevangen hebben en nog meer, maar het is teveel en het moet een leesbaar verhaal blijven. Vervelend als je een paar dagen achter loopt. Ik voel me ook half verplicht om alle leuke foto's te uploaden, maar omdat ik vandaag een glazuureter ben laat ik het bij deze.Morgen maar weer eens kijken of de taart ook wil smaken, dan ben ik weer een alleseter.