zondag, maart 20, 2011

Hand in het verband

Ken je wel van die na-middagen dat alles een beetje uit de hand lijkt te lopen? Zo'n soort van middag hadden wij vrijdag. Jolmer was nog niet thuis uit zijn werk en ik had een macaroni-kliekje op het menu. Voor de gezelligheid dacht ik: kinderen even eerst aan tafel, grote mensen later. Het eten was net achter de kiezen, Peter zat op zijn kamer want die had een of ander iets niet goed gedaan, Tim in bad, badwater aan... en dat vond Jaap een goed moment om aan Rieneke te laten zien hoe hard hij kon rennen. Door de gang, langs de garderobe kast in volle vaart tegen de voordeur aan in de overtuiging dat het glas hem in zijn vaart zou stoppen, zo met zijn rechterhand door het ruitje.
Bloedspoor door de gang, theedoek erom heen, Rieneke hielp afknijpen, ik op zoek naar een verbandje.
Bij thuiskomst van Jolmer was de rust wat gekeerd, nadere inspectie: daar moeten wat hechtingen in.
Op de keukentafel. Flinke jongen, want die verdovingsprikken zijn geen geintje in je vinger, het zweet brak hem uit om zijn neus, maar heeft zich goed gehouden.
Conclusie van de kinderen: Jolmer lijkt op opa Pieter met zijn 'funny glasses'.
Nu een dag of twee later redt hij zich prima met 1 hand in het verband, geen pijn, komt allemaal wel weer goed.

maandag, maart 07, 2011

Self-Sufficiency

The NEW complete book of SELF-SUFFICIENCY - The classic guide for realists and dreamers is een van onze meest gebruikte naslagwerken uit de boekenkast. In het nederlands heet dit boek geloof ik 'leven van het land'. Als wij weer eens iets nieuws bedenken dan verschaft dit boek precies genoeg info voor ons om te bepalen het het een goed, matig of slecht idee is. Nu hadden wij, zo bleek, een buitengewoon GOED idee. In het boek stond dan ook:
The pig fits so well into the self-supporter's economy that the animal almost seems designed with that in mind. It is probably the most ominvorous animal in the world and will thrive on practically anything. It is even more omnivorous than man, because a pig can eat and digest grass while we cannot. A pig will not thrive on grass alone, but it can make a substantial part of its diet. And it will convert virtually anything that you grow or produce on the farm into good meat. Throw any vegatable matter, of whatever kind, to a pig, and he will either eat it -converting it within hours to good meat and the best compost in the world -or he will tread it into the ground, dung on it and turn it into compost that way. Put a pig on rough grass land that you wish to bring into cultivation, and he will plough it for you, and root it up for you, and manure it for you, and at the same time extract sustenance from it to live and grow on.
Dan gaat het nog even verder wat varkens dan precies moeten eten -alles dus-  en hoe je ze daarna moet slachten en in stukjes snijden. Hoe dan ook: er gaat hier nogal eens wat eten in de vuilnisbak, de tuin produceert een hoop perzikken, nectarines, appels, pruimen en abrikozen. Die van de boom vallen, liggen gewoon weg te rotten, en dat kan veel beter. Zo hebben we nu dus sinds drie dagen twee biggetjes, Scraps en Belly genaamd, die voor ons GFT verwerken, het landje omploegen, gratis compost maken en dus heerlijk mals scharrelvlees aanzetten.
Verder zijn ze eigenlijk ook gewoon TE schattig.
Ze staan op de nominatie om eind juni geslacht te worden, en tot die tijd zullen wij vertroetelen, aaien en daar maar niet teveel bij stil staan.

"Zesde is the best"

Laura, Jaap en Peter hebben dit jaar zwemles gehad, in januari, drie weken lang vier keer per week, van kikker visje tot waterratje. Laura heeft natuurlijk d'r hele leven al niets liever gedaan dan zwemmen en wordt op school bij het schoolzwemmen geselecteerd om mee te doen aan de schoolwedstrijden.
Alle klassen worden verdeeld over vier 'huizen', net als in Harry Potter zeg maar, en Laura zwemt voor het huis van 'Waikerie'. Ze vindt het geweldig dat ze mee mag doen en is de jongste deelnemer. 'Ik denk dat ik het ga winnen' kondigt ze een paar dagen van te voren aan.

Op het moment supreme is de bravoure een beetje ver te zoeken. 'Mamma, moet ik het echt?'
Ja, dat moet echt. Ik vind het nogal een eind in een 33m bad. Haar is verteld dat ze onderweg de kant mag aanraken. Ze is expres in de eerste baan ingedeeld. 

En daar gaat ze dan, mijn kleine grote meid, keurig in free-style van start, de kant wordt inderdaad een keer of drie even vast gehouden om te zien hoe ver ze nog moet en onder luid applaus van haar eigen huis ('Let's go Waikerie, let's go!) tikt Laura als laatste aan met een miljoen dollar grijns op haar gezicht. 'Was ik eerst?'
Ze gaat het navragen bij de juf met de stopwatch. Lang leve professionele leerkrachten; de juffrouw meldt dat ze als zesde is gefinished. Dat kan volgens Laura niet beter, want per slot van rekening IS ze ook zes, dus komt alles in een of andere mooie kosmische samenhang allemaal goed.

Verjaardag

Inmiddels ben ik zelf 35, mooie feestdag met heerlijk ontbijt, appeltaart volgens mijn moeders recept met rum-rozijnen en 's avonds uit eten in Echuca met Jolmer en kleine Hugo -die net als alle babies een goede 'conversation magnet' blijkt.
Nog veel feestelijker was de verjaardag van Peter, die nu dus drie jaar is, naar de Pre-School mag en bovendien al twee weken volledig droog door het leven gaat kwa zonder luier en zonder ongelukjes. Met recht een grote jongen. Vooral heel gezellig dat opa Jaap en oma Tjim erbij waren om mee te feesten.
 



Peters charme wordt met regelmaat ingezet om menig situatie naar zijn hand te zetten. Zo zegt hij bijvoorbeeld als ik er even goed uitzie: "Jij prinses mamma?" Dan maakt het mij niet uit dat die zin nog geen persoonsvorm heeft, ik knik dan prinsesachtig.
Ook heeft hij op een ochtend zo'n negen pizza's van klei in onze oven gezet. Heel gezellig.
Toen kwam in maart onze nieuwste Au Pair Dien en kwam Rieneke er bij toeval achter dat zij ook snel jarig was, en zo hadden we in korte tijd voor de derde keer de slingers in top.