Het kortste eind

Vandaag kom ik er ineens achter dat ondanks niet aflatende zorg, honingwater en Night Crawlers buitengewoon onverwacht onze eigenwijze, ietwat aggressieve en mooie Kooki het loodje heeft gelegd. Het zag er al niet zo veelbelovend uit met zijn rechter vleugel die duidelijk meer naar beneden hing dan de linker, maar hij hipte nog zo fanatiek door het hok dat ik niet verwacht had hem levenloos aan te treffen. Een heel klein tikkeltje aangeslagen loop ik met Laura en Jaap naar het hok, waar Laura oppert dat hij misschien wel slaapt...? Maar als ze begrijpt dat hij wel héél stilletjes is en niet meer leeft kijkt ze mij hoopvol aan en zegt vastberaden: "Even een nieuwe Kooki kopen."

Als je haar maar goed zit

Het zit er weer op. Afgelopen weekend was ik voor drie dagen naar Orange om de fijne kneepjes van de acute opvang van het kind te leren. Omdat het nogal een eindje rijden was (600km) was ik donderdag vast vertrokken en had zodoende tijd om nog even naar de kapper te gaan. Dat kan ik dus niet uit staan, zo'n kapster doet even vluchtig een nieuw model erin, eventjes föhnen, even een smeerseltje erin, helemaal klaar. Leuk. De volgende dag zit het al meteen een stukje minder en dan was je 's avonds je haren en gedaan is het met het leuke model. Ik vind mezelf terug voor de spiegel met een föhn in m'n ene hand en een borstel in de andere tot ik kramp in mijn schouders heb maar het leuke model is voorgoed verdwenen en dus zit het gewoon weer naar achteren in een staartje. De kindercursus was leuk, gezellige groep, aardige instructeurs, leerzaam en na afloop het examen in één keer ingekopt dus reed ik maandagochtend voldaan weer naar huis.

Jolmer had ook een leuk weekend, waarvan helaas nog even geen foto's, tijdens zijn schietwedstrijd in Queensland. De bedoeling was zichzelf naar een hogere klasse te schieten maar aangezien dat net niet lukte was hij niet zo heel tevreden. Ik dacht zelf dat twee eerste, één tweede en een derde plek niet echt slecht was, maar goed, ik was er niet bij. Bovendien maakte Jolmer zichzelf onstervelijk populair door wat eerste hulp te verlenen bij een van de deelnemers die vermoedelijk een hartaanval had.

Deze week pikken we de draad weer op en bij gebrek aan schietfoto's of makeoverkiekjes even een plaatje van de koala die in de boom naast de ambulance ingang zit. Hij zal wel denken: als ik maar goed op mijn haar zit- meer dan wat vacht krijg ik er namelijk niet op.

Kooki nog niet op voorwaardelijk

Kooki zit nog even te revalideren in het oude kippenhok van de buurvrouw dat voor de gelegenheid onder onze bomen staat. Het gaat wel goed met hem overigens. Donderdag reed Jolmer van de schietclub naar huis (er is dit weekend een schietwedstrijd in Queensland en er moeten records gebroken worden en dus geoefend) toen een voorbij vliegende Kookaburra de gril raakte, of raakte de gril Kooki?

De impact was aanzienlijk want Jolmer reed 100km/hr, maar wonder boven wonder leefde Kooki nog zodat hij bij ons in de garage even mocht bijkomen in een doos. Volgende ochtend nog in leven, een bakje met water voor hem klaar gezet en wat stukjes vlees, die later die dag nog onaangeroerd stonden. Nou ja, de mieren hadden zich over het vlees ontfermd en over Kooki. Niet goed. Een kooitje hing sindsdien als een intensive care unit aan de boom en Jolmer gaf het dier honingwater met een spuitje in zijn snavel en African Night Crawlers (dikke sappige wormen om mee te vissen) in stukjes gesneden met een pincetjes in zijn strotje. Toen ging Kooki weer levendig worden en was het tijd om eens te kijken hoe Kooki zich kon redden. Zijn rechterpootje deed het inmiddels even goed als zijn linker maar met de rechter vleugel is het nog niet in orde. Vandaar maar even revalideren in het kippenhok. Nou heb ik op internet gekeken: dit is een typisch geval van don't-try-this-at-home. We hadden even moeten bellen voor Kooki en verwijzen, maar goed, als we dan maar over een dag of wat (Jolmer zegt een paar weken...) aan het langste eindje trekken.

Welcome back tiger!

De salesrep van Viagra kwam een maand of twee geleden langs. Mooie grafieken had hij bij zich over alle ins en outs van erectieproblemen en hoe Viagra een oplossing is op bijna alle moeilijkheden. Mooi spul. Wanneer je een recept hebt van de dokter kan je ermee naar de apotheek om aldaar 60$ af te tikken voor vier tabletjes, die dus niet door het ziekenfonds vergoed worden. Het goede nieuws is dat je ook succes kunt hebben op een half tabletje en dan heb je alweer "eight events" voor hetzelfde geld. Wij zitten als echte kaaskoppen natuurlijk niet te verblikken of verblozen dus overboord met de eufemismen. De omvang van het Viagra gebruik in Australië laat zich raden aan de hand van alle Viagra artikelen die de beste man komt rondstrooien. Het lijkt wel Sinterklaas. Van alles (plakbandrollers, ontbijtbordjes met een tijger erop, besteksetjes, tongspatels, pennen, rekenmachinetjes) ben ik het meest weg van de bloeddrukmeter die hij bij zich heeft. Knalrood. Hip. Met genoegen neem ik ieders bloeddruk al gebied de eerlijkheid mij te zeggen dat ik, om niemand ter plekke hypertensief te maken, wel het loeigrote Viagra merkje van de armband heb getornd.

Nu alle rompslomp rondom mijn registratie eindelijk voorbij is ben ik vandaag voor het eerst officieel aan de slag gegaan. Wat een goed gevoel. Sharon onze practice manager had voor de gelegenheid gisteren een uurtje over gewerkt om 'mijn' spreekkamer klaar te maken. Het is
allemaal relatief behelpen -al denk ik regelmatig dat we het in Afrika moeilijker zouden hebben gehad- in het kamertje van de fysiotherapeut. Nu prijkt op het bureautje een spiksplinter nieuwe bloeddruk meter, een serieuze. Het is nu niet meer voor spek en bonen (zou dat ook lekker zijn met bruine suiker?) maar voor het echt.

Als ik door mijn open deur de gang op kijk heb ik kans op een mooi uitzicht als Jolmers deur ook open staat tenminste. Ik heb vandaag vooral vrouwen gezien voor baarmoederhalskanker screening, en hoewel de meeste lezers niet op deze informatie zitten te wachten waarschijnlijk: ik vind het een mooi moment als mijn patiënten na afloop zeggen dat het deze keer reuze meeviel. Welcome back tiger!

Het Geheim ontrafeld

Dit is vooral voor alle mensen van ongeveer mijn generatie. Nooit heb ik geweten wat het geheim is achter een goed prakje rode kool met appeltjes. Waarom de generatie voor mij daar nooit iets over heeft gezegd is mij niet duidelijk maar nu weet ik het: een flinke schep bruine suiker, maar dan ook een flinke. Héérlijk. Ik vond het recept in een Engels kookboek over de Nederlandse keuken, speciaal om buitenlanders te laten weten hoe wij onze traditionele potjes maken, haha. Tien jaar lang niet naar omgekeken, rode kool, omdat ik het een keer in het begin van mijn studententijd zo ontzettend had laten mislukken dat ik nooit meer de moed had om er weer eens aan te beginnen. Bruine suiker, dat is het geheim.

Moet je 'ns doen

Een dagje winkelen in je eentje met twee kids, kan je lachen. Ik heb me wat afgezweet vandaag. Bestemming: Moree. Doel: wat kleren voor volgende week als ik voor het eerst officieel aan het werk ga, schoenen, overigen (cadeautjes voor aanstaande spiderman-kinderfeestje, USB flash-drive stickie-dingetje, nachtlampje, verf voor tuinhekje) en de supermarkt. Niks aan natuurlijk als je tweeëneenhalf bent, laat staan ééneneenbeetje. Om het leuk te maken sta ik braaf muntjes in de brandweerauto te gooien in het winkelcentrum, speelgoedeitjes uit de automaat te trekken en naar de speeltuin voor een picknick lunch. Maar op een of andere manier kom ik in mijn eentje een paar handen tekort. Net geïnstalleerd met broodje, limonade, glijbaan en schaduw komt Laura met het gevreesde: "ik moet nodig plassennnnn". (Sinds wanneer kan die nodig zeggen? En hoezo plassennnn, ineens is de nnn helemaal innn. Pippeloentje gaat in allennn hoekennn eitjennns zoekennn, ennnz.) Broodjes weer in de tas, limonade weg, Jaap onder de arm, op naar het WC gebouwtje dat nét niet schoon genoeg is om Jaap los te laten. En zo gaat het maar door. Tegen de tijd dat we in de supermarkt zijn is het tijdstip van het gebruikelijke middagslaapje allang voorbij en raakt de rek er wel uit. Een beproeving is het. Resultaat: het tweetal ligt op de terugweg vredig achterin te slapen. Misschien de volgende keer toch maar weer met zijn viertjes, of alleen, ook een idee.

Collarenebrische uitvinding

De NSW kampioenschappen modder racen zijn zondag gehouden hier in ons eigen kleine vertrouwde Colli, bakermat van de mud trials. Ja ja.

Wij erop af natuurlijk. Maar wij leren maar traag blijkt weer. Wanneer onthouden we nou eens dat je voor de gelegenheid een koelbox met eten en drinken en eigen uitklapstoeltjes mee moet nemen.
Net als die keer dat we in Stavoren op de dijk met jaloerse blikken naar al die gasten met parasollen en voer stonden te kijken, en natuurlijk naar twaalf skûtsjes die bij gebrek aan wind op het water lagen te dobberen. Van een race was toen weinig sprake.

Modder echter kan je altijd maken.

Een happening is het, de vastgelopen auto's worden door vier-vijf aanwezige tractoren
weer uit de modder gesleept. "Here is where we tell boys from men, folks, it doesn't get better than this," roept de omroeper in de microfoon.

Ik heb een beetje het gevoel of ik in een scène loop van de klassieke Flying Doctors televisie serie, met lokale clubjes die voor het goede doel salades en sandwiches staan te verkopen, een hoop herrie en verder vooral, nou ja, Collarenebrisch.

Verder krijg ik &*$%## weer die foto's niet recht, maar daar zullen we ons vandaag maar niet al tezeer over opwinden. Na alle onweersbuien van vandaag ben ik blij dát ik weer stroom heb, dus zullen we lay-out maar weer voor lief nemen.

Trouwens: Jolmer staat met Jaap op de foto rechts naast onze secretaresse (vrouw in rode polo)

Oprah zegt...

... dat 85% van de vrouwen de verkeerde BH draagt. Hoe is het mogelijk? Ik vraag me af hoe haar redactie daar achter kwam. Ze zegt: nooit een BH voor 5$ van het uitverkooprekje plukken. Ze zegt: niet denken dat je nog altijd dezelfde maat hebt als toen je 21 was en inmiddels drie jo-jo's en vijf borstgevoede kinderen verder bent. Ze zegt dat de juiste BH een wonder kan doen voor je figuur. Ze zegt dat iedereen een ander figuur heeft. Hoe ze dan de link maakt dat het een goed idee is om het hele publiek dezelfde BH te geven ontgaat mij even. (Voor de geïnteresseerden: het was Le Mystère van Tisha, zie foto)

Nou heb ik toevallig zelf onlangs het zaakje staan opmeten toen ik alweer een paar maanden geleden naar een lingerie party zou gaan, en inderdaad, je ontdekt nog eens wat al metende, zeg maar.
Bovendien shop ik tegenwoordig veel vaker online dan in Nederland, waar eigenlijk alleen Bol.com mijn creditkaartnummer weet, omdat het hier in Colli nou eenmaal niet te krijgen is. Handig is het wel, maar meten is dus een must geworden. Zo heb ik een knal rood (op de afbeelding roze) speedo badpak besteld vanwege toen die keer dat ik ging zwemmen om fit te worden, en kon met mijn afmetingen bij de hand in het tabelletje opzoeken welke maat ik moest bestellen.
Dit tabelletje was trouwens niet alleen voor het vrouwelijk shoppende publiek van de lingerie/badpakken site en ik kwam aldaar volgend overzichtje tegen.

Men Buying For Ladies
The easiest way to determine the size for your ladyfriend is to have a look in her lingerie drawer at the sizes she is currently wearing. This may not always be possible and if the thought of being caught browsing through her lingerie drawer put you off there is another easier method which surprisingly works quite well. Think of her bust as a piece of fruit. The equivalent fruit size matches the cup size you should buy:
Fruit --- Cup Size
Lemon --- A Cup
Orange --- B Cup
Grapefruit --- C Cup
Melon --- D Cup