Kooki nog niet op voorwaardelijk

Kooki zit nog even te revalideren in het oude kippenhok van de buurvrouw dat voor de gelegenheid onder onze bomen staat. Het gaat wel goed met hem overigens. Donderdag reed Jolmer van de schietclub naar huis (er is dit weekend een schietwedstrijd in Queensland en er moeten records gebroken worden en dus geoefend) toen een voorbij vliegende Kookaburra de gril raakte, of raakte de gril Kooki?

De impact was aanzienlijk want Jolmer reed 100km/hr, maar wonder boven wonder leefde Kooki nog zodat hij bij ons in de garage even mocht bijkomen in een doos. Volgende ochtend nog in leven, een bakje met water voor hem klaar gezet en wat stukjes vlees, die later die dag nog onaangeroerd stonden. Nou ja, de mieren hadden zich over het vlees ontfermd en over Kooki. Niet goed. Een kooitje hing sindsdien als een intensive care unit aan de boom en Jolmer gaf het dier honingwater met een spuitje in zijn snavel en African Night Crawlers (dikke sappige wormen om mee te vissen) in stukjes gesneden met een pincetjes in zijn strotje. Toen ging Kooki weer levendig worden en was het tijd om eens te kijken hoe Kooki zich kon redden. Zijn rechterpootje deed het inmiddels even goed als zijn linker maar met de rechter vleugel is het nog niet in orde. Vandaar maar even revalideren in het kippenhok. Nou heb ik op internet gekeken: dit is een typisch geval van don't-try-this-at-home. We hadden even moeten bellen voor Kooki en verwijzen, maar goed, als we dan maar over een dag of wat (Jolmer zegt een paar weken...) aan het langste eindje trekken.